1.  Szkoła w okresie Królestwa Pruskiego

Po III rozbiorze Polski, w 1795, państwa zaborcze próbowały doprowadzić do wynarodowienia Polaków. Następowały procesy asymilacji językowej i kulturalnej. Lipiny położone w północnej części województwa wielkopolskiego do 1806 roku należały do Prus.      W tym zaborze następowała germanizacja. Język niemiecki stał się językiem obowiązującym w urzędach i szkołach. Ustawodawstwu niemieckiemu podlegało także szkolnictwo, choć polityka germanizacyjna wprowadzana była powoli. Początkowo w języku ojczystym nauczano religii, lecz później i to zostało zakazane. Ostatecznie, do roku 1887 szkolnictwo polskie zostało w olbrzymim stopniu zgermanizowane.

Trudno dokładnie ocenić, kiedy powstała szkoła w Lipinach. Wszystkie dokumenty pochodzące z tego okresu napisane zostały pismem gotyckim w języku niemieckim. Najwcześniejszy zachowany dokument, który znajduje się w Archiwum Państwowym w Bydgoszczy, pochodzi z 1832 roku. Zawiera on dokładną datę - 12 kwietnia i dotyczy zatrudnienia na stanowisku nauczyciela Michaela Satza, który obejmował tą posadę po Johannie Dreger. Kolejny dokument pochodzi z 1869 roku i dotyczy szkolnictwa. Nosi on nazwę „Revision” , a traktuje o funkcjonowania Szkoły Publicznej w Lipinach w roku szkolnym 1869/70. Zawarte w nim informacje dotyczą liczby dzieci objętych obowiązkiem szkolnym zarówno z miejscowości Lipiny, jak i dwóch wsi sąsiadujących: Buszewa i Kowalewa. Frekwencja wynosiła w tym roku szkolnym 1/7.  Inspektorem, który przeprowadzał rewizję, był Radke, pochodzący z Margonina. Dokument informował, że w roku szkolnym 1869/70 dzieci uczyły się następujących przedmiotów: religii; czytania, pisania i mówienia po niemiecku; rachunków; śpiewu; rysunku; nauki o kraju i przyrodzie. Chłopcy uczęszczali na zajęcia gimnastyczne, a dziewczęta uczyły się robótek ręcznych. Egzamin nie obejmował nauki o kraju i przyrodzie, gimnastyki i robótek ręcznych.  Rewizje zawierały także protokoły z omówienia z kierownikiem szkoły frekwencji uczniów, ogólnych wiadomości o szkole,  majątku szkolnego, stanu lokali i mieszkań szkolnych, przyborów i pomocy szkolnych, a także z wysokości dochodów nauczycielskich. W dokumencie tym znalazły się i porady inspektora mówiące o funkcjonowania szkoły, jego obietnice dotyczące nadzoru szkoły i kontrolowania wychowania uczniów.

W rewizji przeprowadzonej w roku szkolnym 1876/77 pojawił się język polski, jako przedmiot nieobowiązkowy. Nauczanie języka polskiego obejmowało: wymowę, umiejętność czytania książek, sprawdzenie sprawności czytania i innych ćwiczeń w pisaniu i czytaniu.

W  roku szkolnym 1870/71 do szkoły w Lipinach zobowiązanych było uczęszczać 77 dzieci, w tym chłopców 44, a dziewcząt 33. 62 uczniów to mieszkańcy Lipin, pozostała 15 to uczniowie z Buszewa i Kowalewa. Frekwencja wynosiła wtedy 1/5.

Rok

L. dzieci

Ewangelicy

Katolicy

1882/83

100

41

59

1884/85

105

47

58

1885/86

103

47

56

1886/87

99

52

47

1888/89

113

63

50

W rewizji z 14 marca 1882 roku pojawia się nazwisko Carl Ludwig Viebig. Był on ewangelikiem, który uczył w szkole w Lipinach. Szkoła była w tym okresie szkołą ewangelicką. Nie oznacza to jednak, że dzieci wyznania ewangelickiego było zdecydowanie więcej. W niektórych latach katolicy stanowili liczniejszą grupę niż ewangelicy. W roku wydania tej rewizji, czyli w roku 1882, liczba dzieci wyznania ewangelickiego wynosiła 41, podczas gdy katolików było aż 59. Rok później  w dokumentach szkołę określano, według dokładnego tłumaczenia z języka niemieckiego, jako parytetową pod względem wyznania. Prawdopodobnie związane to było z pojawieniem się pierwszego  nauczyciela katolika, Franza Malińskiego, który rozpoczął pracę w tej szkole w roku 1893. Według wszystkich dokumentów rewizyjnych frekwencja była dość niska. W dniu rewizji z 1886 roku w szkole nieobecnych było aż 22% uczniów.   

Rok szkolny

L. dzieci

1970/71

62

1971/72

81

1972/73

60

1974/75

97

1975/76

96

1976/77

102

1977/78

100

Do roku 1889 szkoła w Lipinach była szkołą jednoklasową. Utworzenie dodatkowej klasy wymagało zatrudnienia drugiego nauczyciela. Był nim młody, 23- letni nauczyciel o nazwisku Gustaw Semmler.  Drugim wykładowcą był wspomniany wcześniej Carl Ludwig Viebig. W roku szkolnym 1899 zatrudniono kolejnego nauczyciela Wiktora Hantke, dlatego rok późnej utworzono trzecią klasę, nad którą objął on opiekę. Do szkoły w Lipinach uczęszczało bardzo wiele dzieci spoza wsi. W roku 1895 dzieci z Lipin było 75, natomiast z innych wiosek było ich 20: z Buszewa, Kowalewa, Dębińca i Kamionki. W dokumencie rewizyjnym z roku 1892, pojawia się nazwisko Klasińskiego, nauczyciela katolickiego, który miał pod opieką dzieci z Dębińca i Kowalewa. W maju roku 1903 wydany został dokument o utworzeniu szkoły podstawowej w Kowalewie. Spowodowało to zmniejszenie liczby dzieci w szkole. W latach poprzedzających utworzenie tej szkoły liczba dzieci przekraczała  100. W roku 1900 – 119, w 1901 – 108, w 1902 – 121, w 1903- 119, w 1904 – 119, w 1905 – 101. W roku 1908 uczniowie z Kowalewa uczyli się już w swojej miejscowości. Tego roku liczba dzieci w szkole w Lipinach wynosiła 94, rok później 91, a w roku 1910 – 93.

Dokument niemiecki z 1832 roku, dotyczący zatrudnienia nauczyciela w szkole w Lipinach.

Dokument niemiecki z 1832 roku, dotyczący zatrudnienia nauczyciela w szkole w Lipinach.   
Świadectwo szkolne wydane przez szkołę w Lipinach w 1904 roku.

Świadectwo szkolne wydane przez szkołę w Lipinach w 1904 roku

Świadectwo szkolne wydane przez szkołę w Lipinach w 1904 roku

2.  Szkoła do roku 193

Zgodnie z kroniką szkolną,  którą  udostępniła nam obecna pani dyrektor szkoły - Elżbieta Piętka, pierwszy budynek szkoły mieścił się  pod numerem 23. Choć nie zgadza się to z dzisiejszą numeracja, z pewnością można stwierdzić, że był to budynek, w którym, jeszcze do ostatniej reformy  z 1999r., znajdowały się klasy I  - III.  W Wydziale Ksiąg Wieczystych Sądu Wągrowieckiego pod numerem: KW NR 322998, czyli miejsca, na którym znajdowała się szkoła, znajduje się wpis z 16 sierpnia 1925. Informuje on, że na podstawie decyzji Okręgu Szkolnego Poznańskiego z dn. 27 września 1923 roku i na wniosek miejscowej Rady Szkolnej w Lipinach z dnia 28 sierpnia 1924 roku, budynek został zarejestrowany w KW jako własność Katolickiej Gminnej Szkoły w Lipinach. Kolejny wpis z datą 28 października 1926 roku oznajmiał, że na podstawie art. 20, 21 i 23 ustawy rolnej z 25.11.1925 r. na wniosek Powiatowego Inspektoratu Szkolnego z dnia 13 października 1926 roku, budynek szkoły przeszedł na własność Gminy Wiejskiej Lipiny.

W kronice szkolnej, założonej przez Józefa Danielczyka, znaleźć można informacje o wyglądzie ówczesnej szkoły oraz o jej budynkach gospodarczych. Trudno jednoznacznie określić,  jakie dokładnie lata opisywał J. Danielczyk. Nagłówek w rozdziale kroniki poświęconej temu okresowi brzmiał: „okres przed drugą wojną światową, tj. do 1 IX 1939r”. Kronika szkolna zawiera informacje, które mogą świadczyć o historii tutejszej szkoły, opierają się one jednak na oraz wspomnieniach i opowiadaniach świadków. Zgodnie  z nimi pierwszą kierowniczką szkoły powszechnej była Weronika Wicherówna. Już wówczas mowa była o dwóch budynkach szkolnych: jeden był dzierżawiony od właściciela majątku nazwiskiem Jeske, drugi, jak informuje wpis do KW – to własność gminy. Szkoła posiadała wtedy dwie klasy, a także mieszkania nauczycielskie na parterze i strychu oraz budynki gospodarcze, opisane w kronice jako „chlew, ubikacja, pomieszczenie na opał i stajnie”. Szkoła posiadała także swoją ziemię, która mieściła się przy drodze do Margonina, obok cmentarza ewangelickiego, a uprawiali ją kolejni nauczyciele. Jej wielkość to 2,5 hektara. 

W okresie międzywojennym szkoła w Lipinach była nadal szkołą dwuklasową, tyle że dodatkowo podzieloną jeszcze na oddziały. Pracowało w niej zawsze dwóch nauczycieli. Byli to: wspomniana już W. Wicherówna jako kierowniczka szkoły w Lipinach oraz następujący nauczyciele (niestety nie udało się ustalić ich imion) pan Josiak, pan Mikstacki, pani Kowandówna, pan Marian Strabużyński, pan Wincenty Okupniak.

Nauka odbywała się tutaj w systemie zmianowym. Od ósmej do jedenastej uczyły się w jednej sali lekcyjnej połączone klasy II i III, a następnie od jedenastej do trzynastej uczyła się klasa I. Klasy te uczył ten sam nauczyciel. W drugiej sali lekcyjnej drugi nauczyciel od ósmej do trzynastej uczył klasy IV i V. Klasy te dodatkowo podzielone były na oddziały,  zlikwidowane w 1937 roku. Po tym roku uczniowie otrzymywali w ciągu roku dwa świadectwa: jedno za zakończenie I semestru, drugie na zakończenie roku szkolnego.

Świadectwo szkolne

Świadectwo szkolne

Rok szkolny trwał od września do czerwca. Dzieci dwa razy w roku miały ferie świąteczne: bożonarodzeniowe i wielkanocne, nie było ferii zimowych, jak obecnie. W szkole działało harcerstwo, a w okresie przed Bożym Narodzeniem dzieci wystawiały tradycyjne jasełka.

Jasełka

Jasełka wystawiane przez dzieci w Lipinach w roku 1938, w środku opiekun jasełek i nauczyciel pan Strabużyński

Uczniowie szkoły w Lipinach z roku 1933. po prawej stronie siedzi kierowniczka szkoły W.Wicherówna.

Uczniowie szkoły w Lipinach z roku 1933. po prawej stronie siedzi kierowniczka szkoły W.Wicherówna.

Szkoła od zawsze była szkołą zbiorczą. Uczęszczali do niej uczniowie z Lipin, Konar, Dębińca i z części Kowalewa.

Sprowadzenie się do wsi nowych osadników i powstanie nowych osad: Krakowskich i Powstańców Wielkopolskich było powodem rozbudowania szkoły. W roku poprzedzającym wybuch II wojny światowej szkoła dysponowała dodatkową izbą lekcyjną w budynku, który wcześniej przeznaczony był dla pracowników sezonowych przy folwarku w Lipinach. W budynku tym obecnie mieści się cała szkoła podstawowa. Zarządcami zostali Wincenty Okupniak z Morzewa i Ignacy Strabużyński. Szkoła została zamknięta z  dniem 1 września 1939 roku na skutek rozkazu o ewakuacji ludności polskiej, wydanego przez starostę powiatowego w Chodzieży.

 Zdjęcie z 1938 roku w drugim budynku szkoły.

Zdjęcie z 1938 roku w drugim budynku szkoły.

3.  Szkoła w Lipinach w latach 1943 - 1959 

We wrześniu 1939 roku Katolicka Gminna Szkoła w Lipinach została okradziona i zniszczona przez żołnierzy niemieckich. Ówczesną kierowniczkę szkoły W. Wicherównę okupanci aresztowali już pod koniec tego roku i wywieźli do Niemiec. W roku 1943 w Lipinach utworzona została szkoła niemiecka, do której dzieci polskie musiały uczęszczać. Mimo że szkoła niemiecka działała tu bardzo krótko,  niektórzy mieszkańcy Lipin do dziś wspominają obowiązek chodzenia do szkoły i uczenia się języka niemieckiego. Nauczycielką była kucharka narodowości  niemieckiej, nazwiskiem Luther.

Dnia 21 stycznia 1945 roku  do wsi Lipiny wjechali żołnierze radzieccy. Zaraz potem, pomimo braku nauczycieli, pomocy szkolnych i ogólnej nędzy, przedstawiciele oświaty starali się odbudować polską szkołę. Jesienią 1945 roku obwieszczony został raport oświaty, w wyniku którego w roku szkolnym 1945/46 miano wznowić wszystkie roczniki kształcenia.

Szkoła w Lipinach bardzo szybko, głównie dzięki spontanicznej pomocy mieszkańców, została ponowne otwarta już 19 marca 1945 roku, a 21 marca rozpoczęto zapisy do niej. Naukę i całą pracę szkolną w wyzwolonej wiosce, na nowo organizował Józef Danielczyk, którego mianowano tymczasowym kierownikiem szkoły. Budynek szkolny w okresie powojennym miał 2 sale lekcyjne, w których w systemie zmianowym uczyły się dzieci. Dnia 3 września 1945 roku rozpoczął się rok szkolny 1945/46. Zorganizowano 5 klas, ilość uczniów w poszczególnych klasach rozkładała się następująco: kl. I – 15, kl. II – 35, kl. III – 20, Kl. IV i V – 53.  Ogólna  liczba uczniów w tym roku szkolnym wynosiła 123 łącznie z dziećmi z okolicznych wiosek. Obwód szkolny był podobny do tego sprzed wojny.

Pierwszą polską nauczycielką przydzieloną do szkoły w Lipinach w okresie powojennym była Benigna Cyplik. Uczyła ona najstarsze klasy. Klasy młodsze - II i III uczyła Izabela Kopaczek (możliwe błędy – nazwisko mało czytelne) z Lwowa. Na kartach kroniki szkolnej zanotowana została pierwsza powojenna wizytacja szkoły przez inspektora szkolnego z Chodzieży, dnia 11 grudnia 1946. Kolejna wizytacja miała miejsce 15 czerwca 1947 roku i była przeprowadzona przez podinspektora szkolnego Zygmunta Horowskiego. W roku szkolnym 1947/48 kronika prowadzona było przez inną osobę, o czym świadczy inny charakter pisma. Być może nowym sekretarzem została Benigna Cyplik, ponieważ to ona została zastępcą kierownika szkoły. Był to także rok reformy szkolnej, jednej z trzech w okresie powojennym. Zgodnie z nią nauka w szkole miała trwać 11 lat, w tym 7 lat nauki w szkole podstawowej i 4 lata w liceum lub maturalnych szkołach zawodowych. W tym czasie w szkole pracowały jeszcze dwie nauczycielki: Helena Grzywa, przydzielona do szkoły 4 marca 1945 roku, a w 1949 roku przeniesiona na własną prośbę do Margonina i Cecylia Sikorska, przeniesiona w 1949r do Folsztyna w powiecie pilskim. Nauka zgodnie z nową reformą odbywała się już w kilku grupach wiekowych.  Poza klasą pierwszą, nad którą opiekę objęła pani Sikorska, utworzone zostały klasy II/III, IV/V, VI/VII, gdzie przedmioty zostały podzielone pomiędzy wszystkie nauczycielki. Przedszkole prowadziła Eleonora Bykowska. W tym też roku zostało powołane do życia  Koło Rodzicielskie, a także określono przydziały żywieniowe na dożywianie dzieci. Kolejny rok szkolny 1948/49 to powrót Józefa Danielczyka na stanowisko kierownika szkoły, który w 1949 roku przeniesiony został do Budzynia na równorzędne stanowisko. Kolejna reforma związana była z dekretem wydanym w 1956r. o obowiązku szkolnym ukończenia szkoły podstawowej. Reforma zakładała także pozostawienie nauczania religii Kościołowi. Dla dzieci z Lipin oznaczało to chodzenia na naukę religii do Margonina. Kolejnym kierownikiem szkoły od pierwszego września 1949 roku został Józef Kujawa, a po nim, do roku 1958 kierownictwo szkoły sprawował Jarosław Matuszczak.

Za czystość w budynkach szkolnych odpowiedzialne były: Janina Gębczyk, pierwsza sprzątaczka w dużym budynku szkoły, a w małej szkole Maria Chmielewska.

 
4. 
Lata 1959 – 1999

Podział na ośmioklasową szkołę podstawową jest wynikiem ustawy O rozwoju systemu oświaty i wychowania wprowadzonej 15 lipca 1959 roku. Zgodnie z nim ośmioklasowa  szkoła podstawowa miała być „wyznacznikiem postępu cywilizacyjnego i kulturalnego”.

W tym okresie szkoła wyremontowała drugi duży budynek, w którym wcześniej znajdowały się tylko częściowo sale lekcyjne a jeszcze wcześniej pomieszczenia dla pracowników sezonowych pobliskiego folwarku. Znajdowały się tutaj: na parterze dwie klasy i pokój nauczycielski, natomiast na pierwszym piętrze jedna klasa i gabinet kierownika szkoły.

W latach  1958 – 1963 szkołą kierował Michał Cierzniak. Ciekawostką może być fakt, że w tym okresie chodził do szkoły Henryk Stokłosa, senator RP od 1989 roku. Ukończył on szkołę podstawową w 1963 roku.

 Od 9 kwietnia 1963 szkołą zarządzał Czesław Kaczuba, który najpierw objął stanowisko pełniącego obowiązki kierownika szkoły, w zastępstwie chorego ówczesnego kierownika – Michała Cierzniaka. Od 1964 roku do 1973 był najpierw kierownikiem, a później dyrektorem Szkoły Podstawowej w Lipinach. Przez okres 2 lat tj. 1973-1975 funkcję dyrektora sprawował Zbigniew Sosiński. Rok szkolny 1975/76 to powrót Czesława Kaczuby na stanowisko dyrektora szkoły, który piastował to stanowisko do roku 1988.

Okres zarządzania szkołą przez Cz. Kaczubę to także   okres sporych inwestycji związanych ze szkołą; w tym czasie wybudowano i oddano do użytku „Dom Nauczyciela”, przeprowadzono kapitalny remont drugiego budynku szkoły, a w późniejszym okresie powstała mini-sala gimnastyczna. W 1964 rozpoczęto budowę „Domu Nauczyciela” na działce obok tzw. „małej szkoły”. Budowę ukończono w roku 1966. Pierwszymi mieszkańcami „nauczycielówki”  byli: na parterze Gabriela i Czesław Kaczubowie, drugie mieszkanie Barbara Ostrycharz i Alicja Rutkowska, natomiast na pierwszym piętrze Anna Kurzawa oraz Zdzisława Kantorska. W latach 1966- 67 przeprowadzono remont kapitalny drugiego budynku szkolnego tzw. „dużej szkoły”. Z dawnego budynku pozostały mury zewnętrzne, górny strop i dach. Wykonano nowe ściany działowe, nową klatkę schodową, zostawiono tylko jedno wejście do szkoły. W wyremontowanym budynku szkolnym powstało 5 klas lekcyjnych: 3 na parterze, 2 na pierwszym piętrze. Pokój nauczycielski znajdował się na parterze, a gabinet dyrektora szkoły na pierwszy piętrze. W 1970 roku ówczesny dyrektor szkoły Czesław Kaczuba przygotował „Projekt poprawy warunków w zakresie zajęć wychowania fizycznego”, który przewidywał, że w roku 1972 powstanie w Lipinach mała sala gimnastyczna z wyposażeniem dostosowanym do programu szkoły podstawowej. Projekt ten udało się zgodnie z założeniami zrealizować i mała sala gimnastyczna w bardzo krótkim czasie została oddana do użytku. Powstała ona z przystosowania stojącego obok budynku gospodarczego, co wykonane zostało w dużej mierze w czynie społecznym przez mieszkańców wsi. Była to sala niewymiarowa, dość niska, ale pozwalała na prowadzenie w niej gimnastyki oraz niektórych gier sportowych.

Rok szkolny

Liczba uczniów

1973/74

164

1974/75

159

1975/76

153

1976/77

148

1977/78

145

1978/79

123

1979/ 80

124

Nauka odbywała się w szkole w dwóch budynkach: w tzw. „małej szkole”( nr budynku 11) uczono klasy I-IV, natomiast w tzw. „dużej szkole”( nr budynku 43) uczono klasy V-VIII. Nauka w klasach I-IV odbywała się w systemie zmianowym: od 8.00 i od 11.00. W 1977r. oddzielono klasę IV od nauczania początkowego i przeniesiono do „dużej szkoły”. W latach 60-tych działała tu również szkoła wieczorowa dla pracujących o zakresie szkoły podstawowej. Zajęcia w niej odbywały się w okresie jesienno-zimowym, a ukończyło ją, zdając odpowiedni egzamin, około 15 osób. Inne przykłady działań podejmowanych przez szkołę na rzecz społeczności wiejskiej to np. organizowanie w szkole kursów na prawo jazdy.

Grono pedagogiczne kładło także duży nacisk na rozwój sportu wśród dzieci szkolnych. Dnia 20 kwietnia 1977 roku, na ogólnoszkolnym zebraniu powołano do życia Szkolny Klub Sportowy Tajfun. Klub organizował cykliczne imprezy, takie jak Szkolne Igrzyska Sportowe, jesienne i wiosenne biegi przełajowe, Tydzień Sportu Szkolnego.

W tym okresie Szkoła Podstawowa w Lipinach była pierwszą szkołą w okolicy, która posiadała własną, małą salę gimnastyczną.

Po Czesławie  Kaczubie funkcję dyrektora w Szkole Podstawowej w Lipinach objął Roman Chmara. W szkole pracował od roku 1969 jako nauczyciel wychowania fizycznego i historii. Pieczę nad szkołą objął z dniem 1 września 1988 roku i pełnił funkcję dyrektora aż do 31 sierpnia 2000 roku. Podczas kadencji dyrektora Romana Chmary w szkole wykonano remonty pomieszczeń, szkoła została wyposażona w nowe meble, uzupełniono w znacznym stopniu pomoce dydaktyczne, również ze środków pozabudżetowych, dzięki współpracy dyrektora z Radą Rodziców, która wydatnie pomagała w pozyskiwaniu środków na doposażenie szkoły. W tym okresie zbudowana została pełnowymiarowa  sala gimnastyczna, oddana do użytku 5 listopada 2000 roku. W nowym budynki sali gimnastycznej znalazły się również inne pomieszczenia: kuchnia, stołówka, toalety. W starej części budynku zmieniono ogrzewanie.  W tym czasie rozpoczęta została budowa boiska sportowego. Były to olbrzymie inwestycje. Jest to duża zasługa wspomnianego już dyrektora, Romana Chmary, który pracował dla szkoły, jak również społecznie, pełniąc funkcję radnego Rady Miasta i Gminy Margonin. Wzrastały również wyniki dydaktyczne szkoły. Potwierdzeniem tego mogą być dobre wyniki uczniów podczas testów kompetencji, które były przeprowadzane od roku 1998. Miały one formę  egzaminów pisemnych dla uczniów kończących ósmą klasą, jednocześnie były egzaminami wstępnymi do szkól średnich. 

Podczas długich lat istnienia szkoły, rady pedagogiczne i rady rodziców starały się stworzyć jak najlepsze warunki do rozwoju dzieci. Poza obowiązkowymi zajęciami szkolnymi, dzieci mogły rozwijać swoje zainteresowanie w kołach zainteresowań.  Jednym z takich kół było koło geograficzne. Jego szczególna aktywność przypada na okres pracy pani Urszuli Mroczyńskiej. Spotkania odbywały się po lekcjach lub w dni wolne od nauki, w soboty.  Pani Urszula Mroczyńska, przy współpracy pani Małgorzaty Wojtalewicz – nauczycielki matematyki w tej szkole, starała się nauczyć dzieci praktycznej wiedzy geograficznej, a także rozszerzyć ich wiedzę na temat własnej ojczyzny organizując rajdy i wycieczki do ciekawych miejsc  na terenie całego kraju m.in. do Warszawy i Wilanowa, Zakopanego i Krakowa, Ciechocinka i Torunia, Biskupina.  Koło cieszyło się dużą popularnością wśród uczniów.

Uczniowie naszej szkoły brali udział i odnosili sukcesy w wielu konkursach wojewódzkich, ogólnopolskich, jak i międzynarodowych. Przykładem mogą tu być: Katarzyna Miler, która zdobyła 2 miejsce w III Wojewódzkim Przeglądzie Wykonawców Muzyki Elektronicznej w 1997 i 1 miejsce w 1998 r., Grzegorz Duszejko i Lidia Pawelszczak, którzy odnieśli sukces w Międzynarodowym Konkursie Matematycznym „Kangur” w 1999 i 2000 roku ( w nagrodę otrzymując od organizatorów atrakcyjne wycieczki krajowe i zagraniczne)  oraz Artur Winkel, który zajął jedno z czołowych miejsc w Wojewódzkim Konkursie Geograficznym 1997 roku.

Również w konkursach gminnych uczniowie z Lipin pokazywali się z dobrej strony, warto tu wspomnieć np. Festiwal Piosenki Dziecięcej w Margoninie.

Wysiłki dyrekcji i rady pedagogicznej wspierała również rada rodziców organizując dochodowe imprezy, dzięki którym szkoła wzbogaciła się np. o kserokopiarkę, aparaturę nagłaśniającą czy keyboard.

Wycieczka do Krakowa i Wieliczki w 1980 roku. Opiekunowie Wanda Chmara i Jan Zachciał.

Wycieczka do Krakowa i Wieliczki w 1980 roku. Opiekunowie Wanda Chmara i Jan Zachciał.

5. Reforma 1999 roku

Ministerstwo  Edukacji Narodowej przygotowywało plan nowej reformy edukacyjnej. Celem współczesnej reformy była chęć wyrównania szans edukacyjnych dla dzieci ze środowisk biedniejszych, zwrócenie uwagi na potrzeby rynku pracy, podniesienie poziomu nauki języków obcych, a także nauczenie dzieci i młodzieży korzystania z wiedzy, a nie jej pamięciowego opanowania. Po wprowadzeniu reformy, szkoły podstawowe kształcą dzieci w wieku od 7 do 12 lat, gimnazja – dzieci w wieku od 13 do 15 lat. Kolejnym szczeblem edukacji są cztery rodzaje szkół ponadgimnazjalnych: zasadnicze szkoły zawodowe, trzyletnie licea ogólnokształcące, trzyletnie licea profilowane kształcące w profilach kształcenia ogólnozawodowego, czteroletnie technika.

Ostatnim, rocznikiem, który opuszczał 8- klasową szkołę podstawową byli uczniowie kończący ją w roku 2000. Zarówno ten rocznik, jak i dwa poprzednie pisały testy kompetencji, będące egzaminami wstępnymi do szkól średnich. Uczniowie klas ósmych mogli pochwalić się dobrymi wynikami, pomimo tego, że jest to szkoła wiejska.

Po zakończeniu roku szkolnego 1999/2000 nastąpiły w Szkole Podstawowej w Lipinach dalsze zmiany. Dyrektorem w wyniku konkursu ogłoszonego przez organ prowadzący, została pani Elżbieta Piętka. W tym czasie nastąpiło przejście z 8 klasowego trybu nauczania na 6- klasowy. Akt przekształcenia Szkoły Podstawowej w Lipinach z ośmioklasowej na sześcioklasową podpisał Burmistrz Miasta i Gminy Margonin - mgr inż. Jerzy Kado w dniu 6 kwietnia 1999r.


Na podstawie art. 5 ust. 2 pkt. 1 ust. 3 i 5 art. 58 ust. 1, 2 i 6 ustawy z dnia 7 września 1991 roku o systemie oświaty (Dz. U. z 1996 r. Nr 67, poz. 329 i Nr 106, poz. 496, z 1997 r. Nr 28, poz. 153 i Nr 141, poz. 943 oraz z 1998 r. Nr 117, poz. 759), art. 18 ust. 2 pkt lit. "h" i pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 roku o samorządzie terytorialnym (tekst jednolity: Dz. U. Nr 13, poz. 74 z 1996 r. ze zmianami) oraz uchwały Rady Miasta i Gminy w Margoninie Nr IV/45/99 z dnia 25.02.1999 r.

Przekształcam  
z dniem 1 września 1999 r. Szkołę Podstawową w Lipinach o strukturze organizacyjnej klas I-VIII w sześcioletnią Szkołę Podstawową o strukturze organizacyjnej klas I-VI.

Do obwodu szkoły należą: gm. Margonin - Lipiny, Dębiniec, gm. Gołańcz - Czesławice (dzieci kl. IV -VI)